Het is iedereen wel eens opgevallen dat zo’n 95% van de Nederlandstalige boeken die je in de boekwinkel kan vinden niet origineel Nederlandstalig zijn. Hier is een heel scala aan redenen voor, waar ik nu even niet op in ga. Waar ik het wel over wil hebben is die 5% die wel uitgegeven wordt. Ik ben namelijk laatst door mijn gelezen pagina van Goodreads gegaan, en ik kom tot de conclusie dat ik op de boeken voor de Dioraphte Literatour Prijs en Nederlands boekverslagen na in de afgelopen 2,5 jaar geen oorspronkelijk Nederlandse YA boeken heb gelezen. Geen enkele. Als 5% van de boeken in de winkel oorspronkelijk Nederlands is, en ik heb in die periode ongeveer 100 boeken gelezen, dan zou je dus zeggen dat er zo’n 5 oorspronkelijk Nederlands zouden zijn. Maar nee. Hoezo? Ik heb besloten dat voor mezelf uit te zoeken.

Je krijgt als blogger wel eens een mailtje van een auteur of je hun boek wilt lezen. Super tof natuurlijk. Mij was dit nog niet echt overkomen, tot ik er ineens twee in even veel weken kreeg. De boeken leken me leuk, dus ik heb ze allebei aangevraagd. Ik gaf al aan dat in de YALFest drukte ik de boeken niet kon lezen, en dat het mei zou gaan worden. Nou, het is ondertussen mei, en het boek en mijn e-reader staren me aan, en het lukt me gewoon niet. Hier heb ik eigenlijk maar 1 reden voor.

Wat als ik het niet goed vind?

Blogger zijn is een van de leukste dingen ter wereld. Je kan ongegeneerd je mening geven over dingen, je mag schrijven wat je wilt, en je kiest zelf waar je het over hebt. Maar, kwam ik achter, het maakt voor mij wel uit of de auteur de uiteindelijke recensie kan lezen. Het fijne aan de Nederlandse boekenmarkt is dat de kans dat een auteur een negatieve recensie te zien krijgt echt nul is, omdat niemand buiten Nederland Nederlands spreekt. Het is niet dat ik daardoor dingen schrijf die ik anders niet zou zeggen, maar het staat je toch toe om iets feller te zijn? Misschien is dat niet eens het goede woord. Fearless. Toen ik mijn Red Queen recensie schreef heb ik geen enkel moment nagedacht over de mogelijke gevolgen. Dit geldt voor bijna elke recensie. Ja, soms ben ik even bang dat de uitgeverij hem te zien krijgt en daarna niks meer van me moet of zoiets. Dat slaat natuurlijk nergens op, maar ik kom er niet helemaal van af. Maar als dat het enige bezwaar is? Publiceren die handel.

Maar ja hè. Auteurs van oorspronkelijk Nederlandstalige boeken spreken Nederlands, en er is een grote kans dat ze mijn recensie te zien krijgen. Helemaal als het een recensie-exemplaar is, en het dus gebruikelijk is om de recensie door te mailen. En dit is iets waar ik me echt niet zo fijn bij voel.

Mijn hoofd weet heel goed dat dit niet uitmaakt, of niet uit zou horen maken. Het moment dat een auteur een boek publiceert is het niet echt meer van hen, maar van de lezer. Als ik een boek niet goed vind val ik de auteur niet aan, maar enkel mijn interpretatie van het verhaal. Maar dan heb je dat stomme hart van me dat loopt te gillen. “Hoe zou jij het vinden als iemand iets negatiefs over je blog plaatst?” “Is het nou echt nodig, negatief zijn?” “Wat als je iemand kwetst, Eline? Wat dan?” Vooral dat laatste is iets waar ik het heel erg moeilijk mee heb. Als je me een beetje kent dan weet je dat ik nooit iets zou doen om iemand moedwillig te kwetsen. Dus het idee dat ik iets schrijf dat mogelijk iemand pijn doet is voor mij heel erg moeilijk.

Ik probeer me hier een beetje overheen te zetten. Ik ben heel nuchter naar de vragen gaan kijken die ik mezelf stel. Als iemand iets negatiefs over mijn blog zou zeggen zou ik het eigenlijk niet zo erg vinden. Moeten ze lekker zelf weten. Ik blog voor mezelf en voor niemand anders, dus hoezo zou ik het me aantrekken? Verder is negatief zijn zeker nodig. Als blogger hoor je eerlijk te zijn en altijd je eigen mening te geven. Door iets anders te behandelen omdat de auteur Nederlands is zou ik ingaan tegen alles waar ik voor sta. En het kwetsen van iemand… Ik ga maar even heel hard hopen dat auteurs hetzelfde naar hun boeken kijken als ik naar mijn blog.

Mijn grote probleem met deze redenatie is dat auteurs geld verdienen met hun boeken. Of ze nou schrijven naast hun normale werk of zich fulltime op het schrijven storten, boeken brengen brood op de plank. En dan kom ik, als blogger die niks verdient aan het bloggen, zeggen dat ik het boek niet goed vind. Ik hoef niet te bloggen als ik het niet wil. Fulltime auteurs moeten wel schrijven. Dit is dus iets waar ik het ook nogal moeilijk mee heb. Wat als ik het boek niet goed vind en dus wel een negatieve recensie moet plaatsen? Wat als mensen dankzij mij het boek niet meer zullen kopen? De Nederlandse boekenmarkt is al zo ontzettend klein.

Maar ik kwam tot een realisatie.

Is het zelf niet kopen van deze boeken dan juist niet ontzettend tegenstrijdig?

Ik zal altijd eerlijk zijn in elke recensie die ik plaats. Nooit zal ik een mening verbloemen omdat ik bang ben dat sommige mensen hem niet willen horen, of omdat ik de auteur persoonlijk ken. Dit is echter wel ontzettend moeilijk. Misschien siert het me dat ik niemand wil kwetsen, misschien moet ik ophouden met miepen. Hoe dan ook, ik moet me hier een beetje overheen zetten. Door het niet lezen van deze oorspronkelijk Nederlandstalige boeken mis ik zo veel boeken die misschien favorietjes worden. Of niet. Maar hé, wat ik niet leuk vind kan iemand anders favoriete boek zijn. Negatieve publiciteit is ook publiciteit? Laten we maar hopen dat Nederlandse auteurs er ook zo over denken.

16 Comments

  1. Ik vind zeker dat je geen onderscheid moet maken tussen oorspronkelijk Nederlandse en Engelse YA-boeken. Ten eerste is jouw mening jouw mening en de schrijver die een boek aan je voorstelt weet ook heus wel dat je recensie negatief kan worden, maar dat is ook het risico dat elke auteur loopt bij het uitgeven van een boek. En als een auteur daar heel naar op reageert? Tsja, dat zegt meer over de auteur dan over jou. Ik vind het juist goed als bloggers ook kritisch blijven als ze een oorspronkelijk Nederlands boek lezen, want dat doen we ook bij populaire Engelse YA, dus ja Eline niet zo miepen en lekker lezen (en begin eens aan Oog om oog van Buddy Tegenbosch want volgens mij vind je die best goed doei)

    1. Eline @ All The Feels

      Haha, je hebt helemaal gelijk! Het is ook gewoon een beetje een domme interne discussie, of zo. Ik weet ook wel dat het nergens op slaat en dat ik de boeken gewoon moet lezen, maar doordat ik bang ben dat ik er misschien kritisch op ben verdwijnt echt het hele leesplezier. Ik moet gewoon niet zo miepen en gewoon gaan lezen. En oog om oog lezen want ben daar nog steeds zo benieuwd naar akfjdkkf

  2. Kritisch en negatief zijn niet hetzelfde he. Het is oke om kritisch te zijn; auteurs willen ook groeien en wij als lezer kunnen auteurs van nuttige feedback voorzien. Nuttiger dan een vriendenkring of familie, want die zijn sowieso wel trots. Als een auteur of uitgever niet blij is met een recensie, dan is dat hun probleem, niet het jouwe.

    1. Eline @ All The Feels

      Emmy, je hebt zoals gewoonlijk weer helemaal gelijk. Ik denk dat ik mezelf er gewoon een keertje overheen moet zetten door een NL boek te recenseren. Dan merk ik dat het allemaal wel meevalt en komt het weer goed. Thanks hiervoor!

  3. Ik snap je wel. Ik zou er ook moeite mee hebben om uitgesproken negatief te zijn over iets, zeker als het onderwerp van je blog (in dit geval de auteur) het vervolgens te zien krijgt.
    Ik ken een aantal auteurs die echt ondersteboven kunnen zijn van een slechte recensie – op een blog of op sites zoals Hebban. En hier ben ik dan misschien heel hard in, maar dan moeten ze maar een dikkere huid kweken.
    Als je een boek uitgeeft, vraag je om reacties. Het is een gegeven dat iedereen andere dingen leuk vindt en dus is er gegarandeerd iemand die je boek niet leuk gaat vinden. Jammer dan!
    Jij hebt het recht op je mening en zolang je die goed onderbouwt en volledig bij jezelf houdt, heb je echt niets om je druk om te maken. En de auteurs die wel boos/verdrietig worden, zullen hun baan wellicht sowieso niet lang volhouden. Het is letterlijk part of the job.

    1. Wauw Sanne, wat een mooie reactie, ik sluit me hier helemaal bij aan!

      Een dikke huid kweken is supermoeilijk, maar is eigenlijk ook in bijna elk beroep wel nodig. Je zult nooit overal direct goed in zijn, dus kritiek is ook gewoon nodig om beter te worden. Bij auteurs is dit wellicht nog net wat lastiger, omdat er toch vaak veel ‘van jezelf’ in een boek zit, maar juist daarom is het belangrijk om het boek los te zien van de persoon – books belong to their readers.

  4. Als je het mij vraagt heeft een auteur die niet tegen kritiek kan jouw kritiek net EXTRA nodig om zijn/haar ego een beetje in toom te houden, want sommige auteurs nemen het allemaal veel te persoonlijk op and they need to get over themselves :’)

    Nodeloos gemeen zijn moet natuurlijk niet, want het is inderdaad niet makkelijk om als Nederlandstalige auteur aan de weg naar relatief succes te timmeren en we hebben niet de middelen ter beschikking die ze in Amerika en het VK wel hebben, dus daar mag je gerust ‘rekening mee houden’. Maar je mening is evenveel waard als die van iedereen anders. en een negatieve mening is evenveel waard als een positieve!

    Ik zou zeggen: begin met mijn boek, I can take it hahahhaha XD

    1. Eline @ All The Feels

      Haha, daar heb je een punt!

      Nodeloos gemeen ben ik sowieso nooit. Ik moet heel eerlijk toegeven dat ik het best leuk/grappig vind om een kritische recensie te schrijven, maar ik zal nooit iemand voor schut zetten of wat dan ook. Ik moet gewoon even stoppen met denken dat ik met 1 blogje iemands hele leven kan verzieken of zo en moet gewoon gaan lezen. Zoals ik zal zei, wie weet kom ik nieuwe favoriete boeken tegen!

  5. Wat balen dat je zo weinig oorspronkelijk Nederlandstalige boeken leest. Hier zitten namelijk echt wel wat pareltjes tussen! Ik snap dat je bang bent dat je auteurs zal kwetsen, en dat siert je, maar een eerlijke recensie is beter dan een neppe positief gemaakte recensie. Bovendien hoef je niet alle boeken die je leest te recenseren, maar dat beslis je zelf natuurlijk ;-).

    1. Eline @ All The Feels

      Haha, daar heb je ook weer een punt! Helaas kom je er met recensie-exemplaren niet echt onderuit. Het is ook goed om af en toe tegengas te geven, en ik vind mezelf als blogger goed omdat ik over de grote gehypete boeken kritisch durf te zijn. Maar dan nu dus even Nederlandstalige boeken lezen want dat hoort er ook gewoon bij!

  6. Ik ben het helemaal met je eens! Ik vind ook dat ik soort van anders aan een boek begin of zo. Bij Engelse (of andere nationaliteiten) auteurs denk ik toch ‘ze lezen het toch niet, ik vorm helemaal mijn eigen mening’. Bij Nederlandse boeken ga ik er toch anders in, meer geforceerd ‘ik moet dit leuk vinden’ of zo. En dat werkt niet, want dan word ik helemaal gestrest als ik het toch niet zo leuk blijk te vinden als gedacht… Heb jij dit ook?

    1. Eline @ All The Feels

      Ja. Precies dit, dus. Ik heb altijd die kleine angst dat ik het niet tof ga vinden, wat echt de hele leeservaring verpest. Maar ik ga proberen dat los te laten en de Nederlandse boeken net zo als Engelse boeken te behandelen. Misschien de recensie net iets anders verwoorden, maar wel dezelfde boodschap!

  7. Ik ben het helemaal eens met de andere reacties maar als je het moeilijk blijft vinden, kun je ook gewoon alleen schrijven over de boeken die je goed vindt. De boeken waar je echt teveel kritiek bij hebt, kun je dan gewoon overslaan. 🙂

    1. Eline @ All The Feels

      Daar maak je zeker een goed punt! Ik sla wel vaker boeken over omdat ik niet echt weet wat ik moet zeggen, dus die kunnen er dan ook bij. Maar recensie exemplaren, he. Ik moet het gewoon gaan lezen en recenseren en als een malle gaan bloggen, en dan komt alles goed ?

Laat een reactie achter op Inge Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.