Serierecensie – American Horror Story – Coven

Ik moet eerlijk bekennen dat horror niet mijn ding is. Totaal niet. Ik heb tranen met tuiten gehuild tijdens de brugklas spooktocht, ik was zeer dicht bij tranen in the Amsterdam Dungeon in de 4e, en heb nog nooit een horrorfilm durven kijken. Nog nooit. Daarom had ik ook nooit gedacht dat ik American Horror Story zou gaan kijken. Maar toch bevond ik mezelf opeens op de bank bij een vriendin thuis terwijl de tweede aflevering aanstond. Voor ik het wist kon ik niet meer stoppen! Ik keek de hele serie in net iets meer dan een week, wat ik best wel prima vind voor een serie van 13 afleveringen. Heb ik al gezegd dat het toetsweek was? Oeps.

Dat ik niet meer kon stoppen met kijken betekent echter niet dat ik de serie erg goed vond. In tegendeel zelfs, het ging redelijk bergafwaarts. Zo meer daarover.

Als Zoe er op een nogal ongebruikelijke manier achter komt dat ze een genetische afwijking lijkt te hebben, wordt ze door haar familie naar Miss Robichaux’s Academy for Exceptional Young Ladies in New Orléans gestuurd. Met andere woorden, een school voor heksen. Daar wordt ze, samen met drie anderen, opgeleid in de magische kunsten als afstammelingen van de Salem heksen. Alsof dit nog niet genoeg is besluit Fiona Goode, Supreme (leidster van de groep heksen/Coven), terug te keren naar New Orleans. Volledig op haar eigen gewin gericht stapt ze op de vijandige groep heksen af, de voodoo. Dit kan natuurlijk niet goed gaan, en de met moeite bewaarde wapenstilstand raakt in gevaar. Hoe kan je een groep zijn, een Coven, als niemand elkaar kan vertrouwen?

Makers: Brad Falchuk & Ryan Murphy, FX Networks

Hoofdrollen: Fiona Good (Jessica Lange), Cordelia Foxx (Sarah Paulson), Zoe Benson (Taissa Farmiga), Madison Montgomery (Emma Robberts),  Kyle Spencer (Evan Peters), Marie Laveau (Angela Bassett)

Aantal afleveringen: 13

Score: 6.5/10

Op een feels-schaal van het 2016 VWO Nederlands eindexamen (1) tot het liedje Dat ik je Mis van Maaike Ouboter (10), hoeveel feels: 6

American Horror Story is een bijzonder geval in de TV serie wereld. In plaats van dezelfde personages te volgen, is er ieder seizoen sprake van een nieuwe set personages en een nieuw verhaal. Veel van de acteurs hebben meerdere rollen in de serie gespeeld. Zo zit Evan Peters (Kyle Spencer) in elk seizoen, net als Sarah Paulson (Cordelia Foxx). Doordat elk seizoen een apart en afgerond verhaal is kun je de seizoenen in willekeurige volgorde kijken. Coven, het seizoen dat ik gezien heb, is eigenlijk seizoen 3. Ik weet niet of ik van plan ben de eerdere seizoenen te kijken, omdat die toch redelijk creepy schijnen te zijn.

Ik moet zeggen dat ik best wel teleurgesteld was door deze serie. Ik had er best wat van verwacht,  en veel van die verwachtingen zijn niet uitgekomen. Zo was het plot bijvoorbeeld op sommige momenten volledig onderontwikkeld en erg vaag. In Coven is er geen duidelijke hoofdpersoon, dus de afleveringen volgen steeds andere personages. Het is hierdoor heel moeilijk om nou vast te stellen wie nou belangrijk is voor het plot, maar ook wie wat aan het doen is. Zo kan iemand in aflevering 2 en 3 centraal staan, terwijl er daarna amper meer over dit personage gesproken wordt. En het verhaal dat dan verteld werd in die twee afleveringen was dan ook nog eens onduidelijk. Ik had heel erg het gevoel dat de schrijvers te veel tegelijkertijd wilden doen, waardoor er heel veel losse eindjes overbleven, en er redelijk wat anti-climax momenten waren.

Het acteerwerk, daarentegen, was fenomenaal. Dat zou voor mij dan ook de grootste reden zijn om de andere seizoenen te gaan kijken. Het lijkt me heel interessant om deze acteurs eens in andere rollen te zien! Ze waren allemaal heel erg overtuigend, en stuk voor stuk perfect gecast voor hun rol. Iedereen die de film Wild Child gezien heeft kan zich een doorgeslagen Emma Robberts prima voorstellen. Nou, stel je dat even voor, plus alcohol, drugs, narcistische persoonlijkheidsstoornis, manipulatief gedrag, en de drang om met iedereen naar bed te gaan. Dat bij elkaar opgeteld is haar personage in Coven, Madison Montgomery. Ook al vond ik niet alle personages even bijzonder, de acteurs hebben wel allemaal stuk voor stuk een goede prestatie geleverd.

Tijdens het kijken valt je eigenlijk niet zo op dat het plot een beetje gek is. Coven kijkt lekker door, en je hebt echt het gevoel dat je in het verhaal gezogen wordt. Je gaat pas twijfelen over wat je net gezien hebt als je je computer afsluit en erover na gaat denken. Dan merk je opeens dat de serie toch een stuk minder goed is dan je net dacht. Het grootste minpunt, echter, is het einde. Zonder al te veel spoilers te geven kan ik je vertellen dat het einde, in mijn ogen, een redelijke anti-climax was. Na die opbouw had ik echt verwacht dat iedereen dood zou gaan, of op zijn minst iets anders gruwelijks, maar het is redelijk rustig. Zeg maar gerust zoet. De hele serie zat vol onverwachte plottwists, maar het einde zag ik vanaf aflevering drie eigenlijk al aankomen. Dat maakt deze serie zeker leuk om een keer te binge-watchen, maar je moet er niet te veel over nadenken. Ik had echt veel meer verwacht, jammer.