Voor iedereen die mij kent staat het als een paal boven water: ik ben Gottmer fan. De Grijze Jager boeken heb ik echt verslonden, maar ook toen ik kleiner was pronkte Gottmer in mijn boekenkast. Wat dacht je van Dikkie Dik bijvoorbeeld, of Rupsje Nooitgenoeg? Ik durf te wedden dat elk kind in Nederland wel eens een boek van Gottmer gelezen heeft, bewust of onbewust, en dat maakt de uitgeverij voor mij zo speciaal. Dus toen ik erachter kwam dat Gottmer letterlijk bij mij om de hoek zit, ik dat deelde op twitter, en toen werd uitgenodigd om een keer langs te komen, was ik natuurlijk het gelukkigste meisje op aarde!

Vol van de zenuwen stapte ik afgelopen dinsdag op de fiets. Gottmer is toch haast een soort legende. Het idee dat ik daar naar binnen zou gaan was zo vreemd! Maar een niet al te lange tijd later zat ik dan toch echt bij de balie te wachten op Ineke, die me rond zou leiden. En tjongejonge zeg, wat was me dat een rondleiding. Ik had me van te voren voorgenomen om foto’s te maken, maar eenmaal daar was ik alles vergeten en was ik vooral bezig om niet met open mond naar alles te staren. Wow, wat een pand. En boeken, overal!

ippDe eerste stop was Ineke’s kantoor, en het was meteen al gezellig. We hadden het over vanalles, waaronder ook nieuw gepubliceerde boeken van Gottmer. Ik vertelde dat ik een keer het eerste boek van Margje Woodrow van ze gewonnen had, en er werd enthousiast gereageerd. Zo enthousiast, zelfs, dat ik Margje’s nieuwe boek Kater meekreeg! Examendeal is in paperback uitgegeven, en toendertijd was mijn commentaar dat het boek redelijk dun was, maar je toch voor een normale paperback betaalt, wat best jammer is. Blijkbaar kwam dat vaker voorbij en heeft Gottmer dat op deze manier opgelost. Nou, ik ben er blij mee!

IMG_20151222_161249.jpgNa Ineke’s kantoor liepen we een rondje door de hele uitgeverij. Van de vormgevers tot de editors tot de grote baas, ik heb ze allemaal (indien aanwezig, natuurlijk) een handje gegeven. Zo ook degene die de beslissing heeft genomen om de Grijze Jager uit te geven. Ik ben van mening dat zij daar een lintje voor zou moeten krijgen, dus natuurlijk vertelde ik dat ook. We raakten aan de praat, en ik herkende een boek (The Sin Eater’s Daughter) dat op haar bureau lag. Ik merkte op dat ik er goede dingen over had gehoord, en daar was ze het mee eens, maar het paste niet helemaal bij Gottmer, dus lag het op de afwijzen stapel. Toen de vraag of ik hem gelezen had, en of ik hem dan niet wilde hebben. Nou, dat hoef je me geen twee keer te zeggen!

We gingen verder, en ik zag vele wonderen (er is een kast met alleen maar Dikkie Dik boeken en knuffels en andere dingen erin. En een boekenkerstboom. En promotiemateriaal overal. Overal!), maar ik denk dat dat het magazijn/archief/het walhalla toch echt met stipt op één staat als we het over favoriete Gottmer plekken hebben. Want wow. Wow. Stel je even je woonkamer voor. Doe die dan keer drie à vier en vul hem met dozen materiaal en kasten vol boeken. Ja, dat lijkt me wel een goeie omschrijving.

Alle boeken die Gottmer ooit heeft uitgegeven waren daar ippaanwezig. Maar dan ook echt allemaal. Naast de Grijze Jager en Dikkie Dik boeken stonden ook boeken te pronken waar ik nog nooit van had gehoord, en die minimaal drie keer zo oud waren als ik. Dat was echt zo leuk om te zien!

Ineke besloot dat ik De Sleutel van Sleedoorn moet lezen (“Hij is zo spannend! En voor fans van de Grijze Jager.”), dus die kon ik ook mooi bij mijn stapeltje leggen. Want een stapel was het ondertussen wel! Ik had om eerlijk te zijn geen enkel boek verwacht, dus ik was zo verrast toen ik boekjes kreeg!

ipp
De boeken die ik meekreeg

Conclusie: mijn dag bij Gottmer was echt geweldig. Niet alleen ben ik binnen geweest, ook heb ik alle aanwezige werknemers ontmoet en heb ik haast het hele productieproces kunnen volgen. Bijna de volledige tijd dat ik daar was kreeg ik de glimlach niet van mijn gezicht. Hoe kon ik ook? Hier werkten mensen met precies dezelfde passie voor boeken als ik. Hoe kon het hier niet geweldig zijn?! Op de fiets naar huis heb ik ook echt hardop zitten juichen. De overburen keken me een beetje raar aan, maar ach. Het is niet elke dag dat je op bezoek gaat bij Gottmer!

0 Comments

  1. Wat leuk dat je langs Gottmer mocht gaan! Zelf ben ik nog nooit bij een uitgeverij geweest, maar heb ik natuurlijk wel stukjes opgevangen op internet (bij YouTube bijvoorbeeld, van Blossom Books, of enkele uitgeverijen in de VS).
    Ik ken de twee Nederlandse boeken die je hebt gekregen niet, maar wel The Sin Eater’s Daughter. Daar heb ik ook goede dingen over gehoord. Het boek staat al een tijdje op mijn tbr-lijstje (sinds het boek is uitgekomen volgens mij).
    O, nog een ding, voor ik het vergeet! Ik heb jouw tag, de Lobsters tag gedaan op mijn blog. Ik weet niet of je het al hebt gezien, maar hij was in ieder geval wel leuk om te doen!

  2. Pingback: December Bookhaul | All The Feels

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.