Toen ik vanmorgen wakker werd leek het een gewone dag, maar schijn bedriegt. Het duurde namelijk niet lang voordat ik doorhad dat het 17 oktober was. De dag waarop, een jaar geleden, ik mijn allereerste blogpost plaatste. Dat betekent dat All The Feels vandaag officieel een jaar is geworden. Ik ben al een jaar aan het bloggen. Een heel jaar! Ik kan het amper geloven.

Om het een beetje te vieren wil ik in deze post even stilstaan bij een aantal dingen die het bloggen me geleerd en gebracht heeft. Veel van deze dingen wil ik al een hele tijd zeggen, en dit is de perfecte gelegenheid om ze ter sprake te brengen!

Lezers

Toen ik deze blog begon had ik bij lange na niet gerekend op de reacties die ik er nu op krijg. Ik ben gaan bloggen met de instelling dat, al leest niemand het, het schrijven op zich al ontzettend leuk is. Als je me toen had verteld dat ik nu een groepje vaste lezers zou hebben zou ik je best wel hard uitgelachen hebben, denk ik. En toch zijn die vaste lezers er. Ik wil even van dit moment gebruik maken om jullie te bedanken. Het schrijven zelf is de helft van het bloggen, maar de andere helft komt door de mensen. Door jullie reacties en enthousiasme word ik zelf elke keer weer vrolijk, wat me weer drive geeft om een nieuw stuk te plaatsen. Dank jullie wel!

Bloggers

Over mensen gesproken. Toen ik begon met bloggen had ik niet echt een goed beeld van de boekblogcommunity. Het is toch best eng als je niemand kent om te proberen je bij een groepje te voegen. Daarom heb ik dat eigenlijk nooit geprobeerd te doen, wat er grappig genoeg naar mijn mening voor heeft gezorgd dat ik helemaal mijn plekje gevonden heb. Zonder te weten wie wie was, of wie bij wie hoorde, ben ik met mensen gaan praten. Een gesprek op een event hier, een gesprek in een groepchat daar. Als je eenmaal iemand kent stelt die persoon je aan andere mensen voor, en voor je het weet ken je ineens ontzettend veel mensen.

Toen ik die post plaatste op 17 oktober 2015 had ik niet verwacht dat ik veel mensen zou leren kennen door het bloggen. Nu, een jaar later, heb ik een groep van ontzettend lieve mensen om me heen die ik allemaal als echte vrienden beschouw. Ik kan bij ze terecht met al mijn vragen, maar het is zo veel meer. Ik bezoek events met ze, praat bijna dagelijks met iedereen via whatsapp, en word uitgenodigd op verjaardagen. Door het bloggen heb ik er echt een hele groep vrienden bij, en ik kan niet genoeg zeggen hoe blij ik daarmee ben! Gister was ik op een verjaardag, en daar werd vol enthousiasme gezegd dat ze me geadopteerd hebben. Als enige persoon daar onder de twintig moest ik lachen, maar vooral omdat het best wel waar is. Het grappige is dat leeftijd niet echt uit lijkt te maken. Door onze blogs en liefde voor boeken hebben we iets gemeen, en vanuit daar zien we wel verder. Dat maat de boekblogcommunity zo gezellig en warm, en ben ik ontzettend trots dat ik er deel van uitmaak.

Daarom meteen een tip voor beginnende bloggers. Een ‘groepje’ uitzoeken en daar ‘lid van proberen te worden’ werkt niet echt. Wat je snel vergeet (heb ik ook heel erg last van gehad) is dat bloggers gewoon mensen zijn. Het boeit echt niemand of je pas net bent gaan bloggen of dat je al jaren bezig bent. Als je een leuk persoon bent kom je een heel eind. Laat dus los dat je ergens bij wil horen en ga gewoon met mensen praten. Je zult merken met wie het wel of niet klikt, en daaruit zullen vanzelf wel vriendschappen volgen!

Blogposts

In het afgelopen jaar zijn exact 50 blogposts verschenen. Deze eerste post van jaar twee is dus 51. Ik besloot door mijn posts te gaan om herinneringen op te halen, en die waren er gelukkig volop te vinden! Vooral leuk om te zien is hoe ik door het jaar heen steeds vrijer ben gaan schrijven. Ik schrijf deze blog voor mezelf en doe alles dus zoals ik wil dat het gaat. Dat ik daarmee dus af en toe een beetje afwijk van wat ‘normaal’ is maakt me op dit moment totaal niet meer uit. Vanuit dat standpunt leren schrijven is iets wat het bloggen me gebracht heeft, en is iets wat ik van onschatbare waarde vind.

17 oktober 2015 – Mijn allereerste blogpost! Wat was ik toen ontzettend nerveus, zeg. Gelukkig was dat niet gegrond, want iedereen was ontzettend lief en enthousiast.

5 november 2015 – Mijn Six of Crows winactie. Toen ik dit plaatste had ik gehoopt op vijf, misschien tien deelnemers. Mijn doel was nooit om veel verkeer naar mijn blog te trekken, ik wilde alleen maar iemand die niet de kans had gehad Leigh Bardugo te ontmoeten blij maken met een gesigneerd boek. Uiteindelijk hebben honderd mensen meegedaan. Ik heb oprecht zitten huilen toen al die reacties binnenkwamen. Van schoolwerk kwam niks meer terecht, ik bleef maar naar de pagina kijken. Dit is dan ook een van mijn mooiste blogmomenten van het afgelopen jaar.

6 december 2015 – In 2015 was ik, zoals velen van jullie wel weten, Blossom Books ambassadeur. Als afsluiter wilde ik nog wat leuks organiseren, en kwam ik uiteindelijk uit op het idee voor een blogtour. Hieruit ontstond Twelve Days of Blossom Books Christmas. In samenwerking met Blossom Books heb ik deze blogtour georganiseerd, wat ik ontzettend leuk vond!

24 december 2015 – Dankzij een gesprekje op Twitter werd ik uitgenodigd voor een rondleiding bij uitgeverij Gottmer. Dit was een van de mooiste dagen van mijn leven, en er zijn meerdere mooie dingen uitgekomen. Zo heb ik de proefdruk van het nieuwste Grijze Jager boek (De Vroege Jaren: Het Toernooi van Gorlan) mogen lezen en suggesties mogen maken, waarvan sommigen ook werkelijk in het boek beland zijn. Verder heb ik nog steeds goed contact met Gottmer, en heb ik van hen mijn eerste recensie-exemplaar gekregen. Dat was ook wel even een mijlpaal.

30 december 2015 – Top 15 boeken van 2015

14 januari 2016 – De Red Queen recensie. Als mensen me ergens van kennen, dan is het meestal van deze recensie. Was dan ook ontzettend fijn om mijn frustraties eruit te schrijven.

15 februari 2016 – #JoinTheSimonMovement

15 april 2016 – Als ik ergens trots op ben, dan is het mijn traileranalyse van Fantastic Beasts and Where to Find Them. Begin november gaan een vriend van me en ik alle trailers die tot nu toe uitgekomen zijn bekijken, en een uitgebreide laatste analyse doen. Gaat mooi worden.

14 mei 2016 – Weet je nog, die keer dat ik een Simon vs. booktag maakte en Becky Albertalli hem invulde? Ik in ieder geval wel.

Toekomstplannen

Het is vast niemand ontgaan dat het de laatste tijd nogal stil is geweest op All The Feels. In de zomer ben ik voor het eerst in mijn leven gaan werken, en in september begon ik met een universitaire studie. Het is allemaal erg hectisch, en ik probeer nog steeds een beetje mijn draai te vinden. Ik wil voor mezelf duidelijke blogtijd inplannen waardoor ik minimaal een keer per week iets kan plaatsen. Als dat goed gaat kan ik het verder opbouwen, maar laten we maar met een post per week beginnen.

Het eerste jaar was spannend en nieuw, maar het tweede jaar is volgens mij nog spannender. Dit word een jaar van nog beter leren begrijpen wie ik ben als blogger, en van persoonlijke groei, maar ook zeker van de groei van mijn blog. Het zal een interessant jaar worden, en ik hoop natuurlijk dat ik dat met jullie allemaal mag beleven!

Bedankt voor een fenomenaal jaar. Laten we ervoor zorgen dat het volgende nog beter wordt!

8 Comments

  1. Inge

    Happy B-Birthday! (ik stotter niet, die staat voor blog natuurlijk)

    Maar sjonge Eline, ik vind dit echt best wel een mijlpaaldingetje. Zonder alle feels had ik jou nooit leren kennen en dus hadden we dus nooit kunnen fangirlen over van alles en de Simon quiz kunnen doen (dat is ernstig, want die week was echt niet normaal geweldig en denk aan wat er nog gepland gaat worden) (ja, dat gaan we doen) (het gaat lukken, I just know it)

Laat een reactie achter op Nicky Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.