Ik was een beetje huiverig om met dit boek te beginnen. Ik had voor mezelf namelijk al bedacht dat dit mijn nieuwe favoriete iets ging worden. Dat legt wel druk op een boek, moet ik zeggen. Ik stelde het steeds uit, maar dit boek bleef naar me roepen. Dus, met YALFest om de hoek, kon ik niet anders dan hem gaan lezen.


Normaal zou hier een beschrijving van het boek staan. Een korte samenvatting van het verhaal die ik zelf getypt heb. Maar na vijf minuten naar een lege blogpagina staren komen er geen woorden. Dit boek is gewoon niet te beschrijven. Als je echt wil weten waar het over gaat moet je de achterkant van de paperback lezen. Daar staat een lijstje, en die is echt geniaal. Maar verder… De Kids of Appetite is niet het een of het ander. De Kids of Appetite is. Ik heb geen idee of dit logisch klinkt, maar echt, meer kan ik er niet van maken. Lees het zelf maar om erachter te komen. 

 

 

 

 

Engelse titel: Kids of Appetite (Viking Books for Young Readers)(ISBN: 9780451470782)

Nederlandse titel: De Kids of Appetite (Blossom Books)(ISBN: 9789020678932)

Auteur: David Arnold

Score: 10

Op een feelsschaal van je tosti ijzer schoonmaken (1) tot The Upside of Unrequited (10), hoe veel feels: 10

Ik huil heel makkelijk. Vraag dat maar aan iedereen die ooit een film met me gekeken heeft. Ik huil als iets zielig of pijnlijk is, maar ook als iets ontzettend mooi of liefdevol is. Ik huil om families die uit elkaar gescheurd worden of elkaar juist weer vinden, mensen die sterven of gaan sterven, geliefden die elkaar na lange tijd weer terugvinden, geliefden die door krachten van buitenaf uit elkaar gedreven worden. Vroeger huilde ik ook ontzettend vaak bij boeken. Maar de afgelopen +-3 jaar is dit een stuk minder geworden. Een hele tijd vroeg ik me af hoezo ik ineens niet meer huilde bij boeken. Lag het aan de verhalen die ik las? Of lag het misschien aan mij? Kon ik niet meer huilen om boeken?

Ik heb in meer dan een jaar niet zo hard gehuild om een boek als om de Kids of Appetite.

Het was geen huilbui om een enkele gebeurtenis. Het was geen eens een huilbui om iets zieligs. In de laatste veertig pagina’s kwam alles samen. Maar dan ook echt alles. Alle puzzelstukjes vielen op hun plek, en voor het eerst kon je het hele plaatje zien. En het klopte gewoon. Het was een huilbui omdat alles bij elkaar kwam, omdat alles klopte, omdat de ene zin nog mooier was dan de ander. Ik moest af en toe mijn boek even wegleggen omdat ik door mijn emoties niet verder kon lezen. Dan pakte ik het boek weer op, en maakte de zin erna me nog harder aan het huilen.

Dit boek heeft me doen inzien dat ik een beetje veranderd ben. Waar ik bij films en series nog bij alles moet huilen omdat je het echt kan zien, moet een boek me tegenwoordig wat meer overtuigen. Ik moet kunnen zien wat de personages zien, voelen wat ze voelen. En daar is David Arnold volledig in geslaagd.

Dit boek is prachtig. Ik kan er eigenlijk niet veel anders over zeggen. De personages voelen levensecht. Ik vind het heel raar om te bedenken dat er niet echt ergens een nep-scheldende Coco rondloopt, of een Mad met haar regenboogjas en gele muts. Ik voelde hun pijn, ik voelde hun vreugde, maar ik voelde vooral hen. Dat is een geweldige ervaring voor elke lezer.

Naast levensechte personages is David Arnold’s schrijfstijl geweldig. Het voelt sprookjesachtig en poëtisch aan, maar niet gemaakt. Hulde aan de vertaling!

En dan dus het plot.

Dit is een van de mooiste boeken die ik ooit gelezen heb, en ik ga heel verbaasd zijn als dit mijn top drie van 2017 niet gaat halen. David Arnold heeft mijn verwachtingen volledig waar gemaakt, en dat is zo’n ontzettend fijn gevoel. Myrthe van Blossom Books vergelijkt dit boek met Ik geef je de Zon, en ik snap precies wat ze bedoelt. Dat rauwe, dat echte, maar ook vooral die samenkomst aan het einde, die laatste emotionele ontlading. Ik ga er verder geen woorden meer aan vuil maken.

Vic, Mad, Baz, Zuz en Coco, ik houd van jullie. Ik houd frakking veel van jullie, en van dit Superrenpaard van een boek.

6 Comments

Laat een reactie achter op Katja Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.